رونمایی از آثار راهبه‌ای که نقاش شد/ عکسها
کوریتا کنت که در گذشته راهبه بود از آثار نقاشی خود در نمایشگاهی در لندن رونمایی کرد.
ایران آرت: نمایشگاهی از آثار کوریتا کنت با عنوان"Power up" در شهرلندن برپا بود که هفتاد اثر او با تکنیک چاپ دستی و سری گرافی را نمایش میداد. چاپ‌های دستی کنت با رنگ‌های شاد و متفاوت و در اعتراض به تبعیض نژادی، زن ستیزی و جنگ هستند که کلیسای کاتولیک را نیز به چالش می‌کشد.
این آثار از کار‌های کمتر دیده شده وی هستند؛ از اوایل ۱۹۵۰میلادی تا آثار نمادینش در سال‌های ۱۹۶۰و کار‌های متاخرش پس از آنکه دیگر راهبه نبود؛ چیدمان نمایشگاه نیز براساس تاریخ شکل گیری آثار است و از این طریق میتوان شاهد تغییر و تحولات فکری و تکنیکی اش نیز بود.
آثار اولیه کنت در اوایل ۱۹۵۰ میلادی، مذهبی هستند و فیگوراتیو که با مضامینی از کتاب مقدس و دیگر منابع مذهبی بوجود آمده اند.
آثاردهه ۱۹۶۰ میلادی، مربوط به زمانی است که او کاملا کار‌های اولیه و فیگوراتیوش را رها کرده و روی کلمات و متن‌ها تمرکز کرد. دراین دوره او همچنان از متن‌های مذهبی استفاده میکرد، اما آن‌ها را با متن اشعار مردمی و شعار‌های جنبش‌های اعتراضی و شعر‌های نوگرا ترکیب کرده واثر جدیدی به وجود میآورد. در بعضی آثار همه این مضامین یکجا جمع شده اند.
استفاده گسترده و هوشمندانه او از تکنیک بریده-چسبانده باعث شکلگیری لایه‌های مختلفی از معنا میشود. یکی دیگر از منابع الهام او شعار‌های تبلیغاتی بسته بندی‌ها و نماد‌ها و نشانه‌های بیلبورد‌های تبلیغاتی بود و ترکیب آن‌ها با متون مذهبی که بسیار خلاقانه حس و حال تجاری تبلیغات در پس رونق اقتصادی سال‌های بعدازجنگ جهانی دوم را میگرفت و لغت‌های مصرفی روزانه را به معانی والا تغییر میداد.
سال ۱۹۶۵ از یک آگهی تبلیغ گازوییل و در ۱۹۶۷ از نشانه‌ها و شعار‌های تبلیغاتی پپسی کولا استفاده کرد. او آنچه را بر در و دیوار شهر لس آنجلس میدید، ترجمه‌ای از مزامیر تلقی میکرد، اما با خوانشی به سبک خودش.
بر اساس گزارش بی‌بی‌سی، کوریتا خود راهبه بود، با این وجود اثری از او در سال ۱۹۶۴میلادی درباره مریم مقدس و با عنوان آب دارترین گوجه از طرف کلیسا با عنوان توهین به مقدسات شناخته و نمایش آن ممنوع شد.
درسال‌های آخر دهه ۶۰ میلادی کوریتا به طور گسترده‌ای از هنر برای اعتراض به تبعیض نژادی، زن ستیزی، فقر و جنگ استفاده کرد. کار کردن او در محدوده محافظه کارترین مسیحیان صدایی اعتراضی بود که روح جنبش‌های ضدجنگ ویتنام، حقوق مدنی و فمینیستی را جذب میکرد.
او از عکاسی برای ضبط بیلبوردها، بسته بندی‌ها و نشانه‌ها در محیط شهری پیرامونش استفاده میکرد تا بعد آن‌ها را به تصاویر دوب عدی تبدیل کند و برای این منظور از کلاژ و روش بریده - چسبانده‌ها استفاده میکرد و با دستکاری کمی به نتیجه میرسید که نتیجه را شبیه استفاده از نرم افزار‌های کامپیوتری میکرد.
قسمت پایانی نمایشگاه به آثار او پس از ترک کلیسا می‌پردازد. پس از ترک صومعه و زمانیکه دیگر راهبه نبود. دراین دوره او تلاش خود را بر آموزش معطوف کرد و همزمان آثاری تجاری و سفارشی برای موسسات و آژانس‌های تبلیغاتی انجام میدهد. چراکه دیگر حمایت و پشتیبانی مالی کلیسا را نداشت. آثار او دراین دوره شخصی‌تر شده و دیدگاه او نسبت به زندگی معنوی و الهام بخش هایش را بازنمایی میکنند.
از نکات جالب این نمایشگاه، طراحی فضای کلی آن براساس آثار کوریتا کنت و دوره‌های مختلف کاری او است. در قسمت اول از رنگ آمیزی دستی برای دیوار‌ها و رنگ طلایی برای نوشته‌ها و توضیحات زیر آثار استفاده شده تا حس و حال متون قدیمی و مذهبی را برای مخاطب به وجود آورد. در سالن دوم، کار‌های دهه شصت میلادی منبع مستقیم الهام و طراحی‌ها است و بیننده با حجم زیادی از رنگ و فرم در اندازه‌های واقعی و بزرگ روبه رو میشود. سالن سوم که نمایشگر آثار تجاری کوریتاست و مثال‌ها و نمونه‌هایی ازین دست فعالیت‌های او ارایه شده است.
انتخاب چاپ دستی این امکان را به او میداد تا به اهدافش که شامل تولید تعداد گسترده و قابل دسترس بود، برسد. کوریتا با این روش نسخه‌های بیشماری داشت که توسط کلیسا، مراکز اجتماعی، نمایشگاه‌ها و گالری‌ها منتشر شدند.
