خانم بازیگری که فوتبال بازی می‌کند / عکس
ایران آرت: آزاده زارعی اولین بار با بازی در نقش "باران" در سریال تلویزیونی "آوای باران" چهره شد. این بازیگر جوان که هم‌اکنون مشغول بازی در سریال سال‌های دور از خانه به کارگردانی مجید صالحی برای شبکه نمایش خانگی است، به شدت علاقه‌مند به فوتبال است و به غیر از آنکه هم‌اکنون در تیم فوتسال هنرمندان عضویت دارد، سابقه بازی در تیم بانوان سپاهان را در کارنامه دارد و قبل از اینکه وارد دنیای هنر و بازیگری شود، فوتبالیست بوده است. زارعی در گفتگو با خبرورزشی حرفهای جالبی زده که خواندن آن خالی از لطف نیست.
شما عضوی تیم هنرمندان هستید، شرایط این تیم چطور است؟
اصولاً در تیم هنرمندان چه آقایان و چه بانوان، به دلیل اینکه اکثراً درگیر کار‌های هنری خود هستند، کمتر فرصت پیدا می‌کنند در تمرینات حضور فعال داشته باشند، اما سعی می‌کنند شرایط بدنی و آمادگی جسمانی‌شان را حفظ کنند و به اصطلاح روی فرم بمانند. کلاً فضای تمرین تیم هنرمندان هم خیلی خوب و صمیمی است و من به شخصه خیلی خوشحالم که عضوی از این تیم هستم و جو تیم را دوست دارم. ضمن اینکه هرچند وقت یک‌بار مسابقه‌ای به مناسبت‌های مختلف برگزاری می‌کنیم.
فوتبال بازی کردن چه حسی دارد؟
حس فوق‌العاده‌ای دارد. وقتی فوتبال بازی می‌کنم فارغ از دنیا می‌شوم و به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کنم. فوتبال بازی کردن روحیه آدم را عوض می‌کند. واقعاً نمی‌توانم بیان کنم برای من فوتبال چقدر لذت‌بخش است. آدرنالینی که در اثر هیجان بازی فوتبال در بدن ترشح می‌شود به شدت نشاط‌آور است. به طور کلی هیچ ورزشی برای من جذاب‌تر از فوتبال نیست.
از چه زمانی به فوتبال علاقه‌مند شدید؟
از جام جهانی سال ۲۰۰۲ وقتی ۱۲ سالم بود با دیدن این بازی‌ها عاشق فوتبال شدم. بعد از آن تا به الان همیشه فوتبال و اتفاقات آن را دنبال می‌کنم و شدیداً فوتبالی هستم. به دلیل همین علاقه شدید به فوتبال، مدتی در تیم فوتسال سپاهان بازی می‌کردم که تجربه فوق‌العاده‌ای بود، اما به علت علاقه بیشتر به سینما ترجیح دادم وارد عرصه بازیگری شوم. نگاه من به فوتبال تفریحی بود و به علت درس خواندن فوتبال بازی کردن را رها کردم. قطعاً اگر بازیگر نمی‌شدم صد درصد از همان بچگی فوتبال را به صورت حرفهای دنبال می‌کردم و فوتبالیست می‌شدم، اما هنر را به ورزش ترجیح دادم.
در چه پستی بازی می‌کردید؟
من عاشق گل زدن بودم و هستم به همین دلیل هر موقع و هرجا که بازی کردم مهاجم بودم.
در مورد حضور بانوان در ورزشگاه چه نظری دارید؟
من از بچگی جزو آرزوهایم بوده که روزی به ورزشگاه بروم. در فیلم سینمایی "آمین خواهیم گفت" در سن ۱۹ سالگی نقش یک پسر را بازی کردم که برای رسیدن به آن نقش مجبور شدم موهایم را از ته بزنم و کچل کنم. در این فیلم کاملاً گریم و استایل پسرانه داشتم و به مدت ۶ ماه پوششم مردانه بود و با این تیپ همه جا رفت و آمد می‌کردم. در آن زمان همه شرایط برای رفتنم به ورزشگاه مهیا بود و من هم از پوشش و ظاهرم استفاده کردم و تا دم در ورزشگاه آزادی رفتم، ولی به دلیل شرایط و موقعیت شغلی‌ای که داشتم به داخل استادیوم نرفتم. در واقع ترس باعث شد این کار را انجام ندهم. در حالی که مطمئناً هیچ‌کس با توجه به ظاهری که داشتم متوجه حضور یک دختر در ورزشگاه نمی‌شد. به‌طور کلی از دیدن خانم‌ها در ورزشگاه خیلی خوشحال می‌شوم. به نظرم حق طبیعی آنهاست که در ورزشگاه‌ها حاضر شوند و از دیدن بازی‌ها در استادیوم لذت ببرند.
اهل کل‌کل کردن و کری خواندن هم هستید؟
بله به‌شدت. من کلاً با همه کل‌کل فوتبالی دارم و کری می‌خوانم. با خانواده، دوستان و همکاران؛ و البته همیشه حق با من است و همه در کل‌کل فوتبالی با من کم می‌آورند!
در فوتبال ایران به کدام فوتبالیست علاقه داشتید؟
من همیشه علی کریمی را تحسین می‌کردم و سبک بازی او را خیلی دوست داشتم.
