پرسپولیس پرافتخارترین تیم ایرانی در لیگ قهرمانان/آمار

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ و سرانجام وقتش رسید. وقتی که ورزشگاه یکپارچه، یک رنگ داشته باشد؛ سرخ. این یک رویای دیرینه است از دهه 40 تا همین امروز. رسیدن به فینال آسیا. اتفاقی که در تاریخ پرسپولیس نیفتاده بود. اصلا برای همین بود که چنین شوری برای بازی با السد ایجاد شده بود. همه آماده بودند تا بخشی از تاریخ باشند. بخشی از تاریخ شکستن یک طلسم.
ورزشگاه آزادی برای همین رویا جای سوزن انداختن نداشت. یک ورزشگاه پر از طرفدار عاشق برای تحقق یک رویا. آن هم با تیمی حماسی. تیمی که کلا یک تیم کامل فوتبال هم نبود. تحریم بود و هزار مشکل دیگر داشت. بچه هایش اما مثل افسانه دلاو ، همه بازی ها را برده بودند و پیش آمده بودند. 


بازی که شروع شد، هنوز 17 دقیقه نگذشته بود که بغداد بونجاح کار را گره زد. آنها گل خوردند. کار باید می رفت به وقت اضافه. استادیوم  را ترس برداشته بود. دقیقه 43 اما وقتی بیرانوند راه علی هیدوس را بست، امید دوباره به تیم برگشت. اصلا آنها در این چند بازی هر بار در نیمه های دوم کولاک کرده بودند.
در نیمه دوم، این بار هم خیلی سریع کارشان را کردند. یک پاس از منشا و یک شوت سر ضرب از سیامک نعمتی. گل! ورزشگاه دوباره پر از شور بود. چه هیجانی! باورنکردنی.
آنها با این نتیجه در همان 90 دقیقه می رفتند فینال. چه شبی می شد برای‌شان پس باید این داشته‌شان را حفظ می کردند. تیم خسته شده بود اما می جنگید. با تمام وجود.
فقط ده دقیقه از بازی مانده بود که برانکو عالیشاه را بلند کرد برای فرستادنش به زمین. او داشت کم کم به این فکر می کرد که سبیل هایش را بلند کند. تیم داشت می رفت فینال. چه بهتر از این؟
شجاع و سیدجلال با تمام وجود راه ها را سد کرده بودند. ستاره اما در این نیمه هم بیرو بود. او که با کف دست سد راه ژاوی افسانه ای شد تا عادل فریاد بزند و بگوید این بار باید از قول بیرانوند بگوییم چطوری ژاوی. او نگذاشت دروازه تیمش باز شود و چه وقتی هم سد راه شد.
در دقیقه 90 برانکو بشار رسن را بیرون کشید و ربیع خواه را به زمین فرستاد. در دقایقی سخت، بازیکن مورد علاقه اش را دوباره در یک بازی بزرگ محک زد. دقایق سخت می گذشت. تاریخ داشت رقم می خورد و فاصله زیادی نمانده بود تا یکی از آن جشن های ایسلندی که حالا برانکو و شاگردانش بهتر از خود ایسلندی ها انجامش می دادند.
السدی ها به داوری اعتراض داشتند اما شرایط داشت به سود پرسپولیس پیش می رفت. بوسه بیرانوند به توپ در دقیقه 94 و سوت کوالنکو ، همراه با بهه زیبای عادل فردوسی پور ، همه چیز را برای قرمزها رقم زد. وقتی عادل می گفت:«از برانکو ممنونیم » داشت از یک رخداد بزرگ می گفت. از یک تاریخ سازی. چه کیفی داشت این صعود برای فوتبال ایران. سال ها بود که ایران دور از فینال بود و برای پرسپولیس این بخشی از یک تاریخ بود.

پرسپولیس پرافتخارترین تیم ایرانی در لیگ قهرمانان