من یک ترنس هستم، ترا مرد؛ لطفاً مرا درک کنید

مهسا یک ترنس ترامرد است که می گوید ترنس‌ها همجنس‌گرا نیستند و باید درک شوند.

ایران آرت: مهسا یک ترنس است. ترنس ام تو اف. ترنس‌های ام.تو.اف کسانی هستند  که از مرد به زن تغییر جنسیت می‌دهند. او سی و پنج ساله است. ساکن رشت بوده و 5سال است که توسط خانواده طرد شده . حالا با پوشش خانمها مقابل من نشسته. مانتو پوشیده و شال سرش کرده.

این اولین باری است که با یک ترنس هم صحبت می‌شوم. کمی‌دست پاچه ام که مبادا با کلامی‌یا رفتاری موجب ناراحتی‌اش شوم. اما آرامش مهسا کمکم می‌کند که خونسردی‌ام را به دست بیاورم. ظاهرا دلش پر تر از آن است که لازم باشد گفت و گو را من شروع کنم. پس ترجیح می‌دهم فضای درد دل را برایش باز بگذارم.

 مهسا راحت و آرام حرف می‌زند. انگار این حرف‌ها را هزار بار در خلوت خودش تکرار کرده. در عمق چشمانش یک درد کهنه موج می‌زند اما هنوز امید دارد که روزی دنیا جای قشنگ‌تری برای زندگی او و سایر هم دردانش شود.

می‌گوید: اسم شناسنامه‌ام محمود است. سال‌ها با اسم و جسمی‌زندگی کردم که با آن بیگانه بودم. از وقتی خودم را شناختم تمام حس‌هایم مشابه زنها بود اما جسم و اسمم می‌گفتند که من مرد هستم.

نمی‌خواهم مرد باشم

روزهای زجر آوری را سپری کردم. فقط یک ترنس می‌تواند درک کند که من چه می‌گویم. اینکه ندانی در دنیا جایگاهت کجاست و در تنهایی و ترس و وحشت قضاوت شدن توسط اطرافیان دست و پنجه نرم کنی و روزها و شب‌هایت را با اشک و التماس به خدا و هراس از خودت طی کنی می‌دانید چه درد بزرگی است؟

مهسا می‌گوید: ترانسکشوال‌ها که خودشان انتخاب نکرده‌اند در این وضعیت باشند، اما هستند و هر کسی ممکن بود در این وضعیت باشد. باید به مسأله نزدیک شد تا بتوان درباره‌اشان قضاوت درستی کرد.

او ادامه می‌دهد: از وقتی سنم خیلی کم بود همیشه می‌گفتم من یک دختر هستم اشتباهی پسر شدم.آن موقع نمی‌دانستم ترنس چیست و من در چه موقعیتی قرار دارم. رفتارهای من برای خانواده‌ام غیر عادی بود تا اینکه تصمیم گرفتند برایم زن بگیرند تا شاید درست شوم. این شد که سال 90 با یک دختر خانم عقد کردم .آن زمان هنوز نمی‌دانستم که یک ترنس هستم و فکر می‌کردم حساسیت‌های روحی ام بالاست. اما این ازدواج مشکلات من را کم که نکرد هیچ، بیشتر هم کرد. ‌او می‌گوید‌: جسم من کاملا مردانه است. بدون هیچ گونه اندام زنانه. اما روحیات و عواطف و فرامین مغزم کاملا زنانه است و این تضاد مثل خوره‌ای از درون مرا می‌خورد و کسی درک نمی‌کرد که چه آتشی در جان من است. پدر و مادرم دوست داشتند پسرشان همیشه یک پسر باشد و همسرم توقع داشت من مرد زندگی باشم. اما واقعیت این بود که من هیچ کدام از اینها نبودم. مادرم پسری به دنیا آورده بود که دلش می‌خواست برایش پسری کند اما من آرزو داشتم دختر او باشم.

فرمان نادرست مغز

 او میگوید: قبل از اینکه قصه خودم را کامل کنم این توضیح را بدهم که مغز ما یک بخشی دارد به نام هیپوتالاموس که این بخش در ترنس‌ها برعکس عمل می‌کند یعنی در ترنس‌های ام .تو.اف هورمون‌های زنانه ترشح می‌کند و در ترنس‌های اف. تو.ام هورمون‌های مردانه. نتیجه این می‌شود که شخص با داشتن اندام‌های مردانه تمایل دارد که زن باشد یا برعکس با داشتن اندام‌های زنانه آرزو می‌کند که مرد باشد.

ترنس‌ها همجنس‌گرا نیستند 

مهسا می‌گوید : بعضی از بچه‌های ترنس به خاطر فشار خانواده حتی نمی‌توانند پایشان را از خانه بیرون بگذارند، چون پدر و مادر از اینکه فرزندشان در جامعه دیده شود، خجالت می‌کشند. ترنس‌ها چیز زیادی نمی‌خواهند، یک زندگی عادی مثل همه. از سرزنش خسته‌اند. گرفتار شرایطی هستند که دست خودشان نبوده. اشک‌ها ریخته‌اند روی سجاده‌های گشوده شده و از خدا کمک خواسته‌اند. اینها را گفتم که بدانید ترنس‌ها انحراف جنسی ندارند. قضاوت‌های نادرست و از سر بی‌اطلاعی، کار را سخت‌تر می‌کند برای کسانی که پیکار با بدن‌شان را از کودکی آغاز کرده‌اند و بعد، زمانی که پا به نوجوانی و جوانی گذاشته‌اند، با انواع و اقسام برچسب‌ها و انگ‌ها و قضاوت‌های بی‌رحمانه مواجه بوده‌اند؛ از خانواده و اطرافیان تا جامعه که این یکی، بارش از همه بیشتر بود و هست، حتی از زخم‌های دردناک جراحی. هنوز هم برخی خانواده‌های این افراد و بخشی از جامعه، آنها را منحرف می‌دانند، در حالی که ترنس‌ها در واقع قربانیان طبیعت هستند و با همجنس‌گراها تفاوت دارند.

فتوای امام خمینی (ره)

او ادامه می‌دهد‌: بیش‌از 30 سال از فتوای سرنوشت‌ساز امام خمینی(ره) درباره تغییر جنسیت می‌گذرد و جامعه با افراد دارای اختلال هویت جنسی، هنوز آنقدرها سازگار نیست. بهتر است آن را با عبارت «ملال جنسیتی» بنامیم. ملال از ملول می‌آید. ملول یعنی ناراحت و غمگین. ترنس‌ها از جنسیت خود ملول‌اند. جسم‌شان یک جنس است و روح‌شان، جنسی دیگر. امام خمینی(ره) معتقد بودند که جسم را می‌شود تغییر داد اما روح را نه. به همین دلیل هم بود که فتوای تاریخی تغییر جنسیت را صادر کردند.

یک کتاب یک معجزه 

مهسا در ادامه گفت: برگردیم به قصه زندگی خودم. من دو خواهر و یک برادر دارم. تا آنجایی گفتم که ازدواج کردم اما این ازدواج دوام زیادی نداشت و خیلی زود جدا شدیم. بعد از جدایی پدرم من را از خانه بیرون کرد . بعد از آن به شهر فومن رفتم. شبها در یک خانه نگهبانی می‌دادم  و روزها کارهای ساختمانی انجام می‌دادم. تا اینکه یک بار برای دیدن یکی از دوستانم به تهران آمدم. داشتم از خیابان گذر می‌کردم که ناخودآگاه قفسه‌های یک کتاب فروشی که کتاب‌های دست دوم داشت من را سمت خودش کشید. نمی‌دانم چطور شد که بی‌اختیار دستم سمت کتابی رفت که در قفسه قرار داشت و حتی عنوان کتاب هم دیده نمی‌شد. کتاب را که برداشتم با کمال تعجب دیدم درباره اختلالات جنسی است. همانجا شروع کردم به خواندن کتاب. ناگهان حس کردم من شبیه همان  چیزی هستم که داخل کتاب نوشته. با اشتیاق کتاب را خریدم و بلافاصله به فومن برگشتم و بارها و بارها این کتاب را خواندم و فهمیدم که می‌توانم جراحی کنم و فتوای امام خمینی در این مورد قوت قلب بزرگی برای من شد.

ترنس بودن یک انتخاب نیست

مهسا می‌گوید : ما یک انجمن داریم به نام انجمن جی.ای. دی که زیر مجموعه سازمان رفاه شهرداری است. اما انجمن ما دستش خیلی باز نیست برای حمایت از بچه‌ها برای جراحی. ترنس بودن یک انتخاب نیست.هیچ کس دوست ندارد بدبختی را انتخاب کند.چون اگر یک ترنس جراحی نکند ممکن است منجر به خودکشی شود. حالا که من از مشکل خودم آگاه شده‌‌ام دیگر ترسی ندارم .چون پذیرفته‌ام که من یک ترنس هستم و دیگر نمی‌خواهم خودم را سرکوب یا پنهان کنم.اما مشکل بزرگ من این است که هزینه جراحی من ده میلیون تومان است و بهزیستی فقط سه میلیون تومان به من وام می‌دهد.  و مشکل بعدی من این است که با شناسنامه‌ای که دارم و با پوشش و ظاهری که دارم مشکل می‌توانم کار پیدا کنم.

وقتی فهمیدم که یک ترنس هستم

وقتی یک نفر متوجه می‌شود که یک ترنس است اول باید دوازده جلسه پیش مشاور متخصص برود. بعد از پایان دوره روانپزشک یک گواهی منوط بر ترنس بودن شخص صادر می‌کند. بعد باید به دادگاه مراجعه کند و بعد به پزشکی قانونی مراجعه می‌کند و در آنجا دستور صادر می‌شود که این شخص باید به مدت 6 ماه پوشش جنس مخالف را داشته باشد. بعد از 6 ماه دادگاه نامه می‌زند به پزشکی قانونی و طی آن نامه سوال می‌کند که آیا این شخص نیاز به جراحی دارد یا نه.  پزشکی قانونی هم طی جلسات مشاوره‌ای که با شخص دارد و آزمایشات متعدد به دادگاه اعلام می‌کند که این شخص نیاز به جراحی دارد. بعد از این مرحله دادگاه حکم صادر می‌کند که شخص مورد نظر مجوز جراحی تغییر جنسیت دارد البته طبیعی است که هزینه جراحی تغییر جنسیت، هم به لحاظ مادی و هم به لحاظ روحی و معنوی خیلی بالاست.

حرف‌های مهسا که به پایان می‌رسد من می‌مانم با حجم زیادی از فکر و انبوهی از حیرت.  شاید حیرت، کمترین عکس‌العملی است که دیگران نشان می‌دهند. کاش عکس العمل‌ها به همین جا ختم شود. گرچه حالا برخوردها بهتر از گذشته است، اما هنوز هم راه زیادی مانده تا یاد بگیریم تفاوت‌ها را بپذیریم و در کنار کسانی باشیم که به حکم تقدیر، خلقتی متفاوت داشته‌اند و به قول حافظ «شاید که چو وابینی خیر تو در این باشد».

مرجان حاجی حسنی