بیشتر فرهنگ کمتر ارشاد
حسین هاشم پور
ایران آرت : حسین هاشم پور : رئیس‌جمهور در پاسخ به استعفای علی جنتی نوشته است : " اختیارات و امکانات وزارت ارشاد در حوزه فرهنگ تناسبی با مسئولیت و توقعات جامعه از آن ندارد." سه شنبه پیش این ستون همین واقعیت را متذکر شد؛ قریب به دو دهه پیش، جامعه هنری از همین منظر خواهان تغییر نام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به وزارت فرهنگ و هنر و در ادامه طرح جدا کردن دو سازمان اوقاف و امور خیریه و حج و زیارت با هدف تمرکز بر هنر شده بود.
یک -
در سایه پسوند " ارشاد اسلامی" قرار است این وزارتخانه اهالی فرهنگ و هنر را ارشاد کند یا اینکه اهالی فرهنگ و هنر، جامعه را هدایت کنند؟ به گمانم حق با تئوریسین هایی ست که معتقدند تعاریف از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر مبنای دهه شصت است و با تغییر زمانه و نظر داشت مولفه های امروز باید کرانه های عمیق تری را هدف گذاری کرد.
دو -
اگر در بدو انقلاب، برای اطمینان بخشی به جامعه تغییر نام وزارت فرهنگ و هنر ضروری بود، اکنون در دهه چهارم و خدمات شایان توجه هنرمندان به آرمان های انقلاب وقت آن است زاویه نگاه به امورات آنها حرفه ای شود و وزارت فرهنگ دارای اختیارات و مسئولیت های متوازن باشد.
سه -
فرهنگ و هنر در دنیای امروز ابزار بنیادین توسعه است، کشورهای پیشرفته ابتدا محصولات هنری خود را به دنیا عرضه می کنند و سپس برای کالاهای اقتصادی و مقاصد سیاسی شان بازاریابی می کنند؛ جای افسوس است در کشور ما، تنها وزارتخانه ای که قرار است تخصصی به اشاعه هنر بپردازد گرفتار بورکراسی های عریض و طویل است؛ آنقدر سرش در دعواهای داخلی شلوغ است که فرصت اندیشیدن به مباحث راهبردی ندارد.
چهار -
گمانه زنی های دیگرتری هم در جامعه هنری زمزمه می شود:"کوچک شدن و بسیار کوچک شدن وزارت فرهنگ"؛ اهالی فرهنگ و هنر از نویسنده تا ناشر، فیلم ساز، موزیسین، نقاش تا تهیه کننده و گالری دار بیش از کارشناسان وزارت ارشاد خط قرمزها و باید ها و نباید ها را می شناسند، و این در حالی ست که بودجه ناچیز این وزارت به جای تامین زیرساخت های مبرم نظیر ساخت سالن های تخصصی، صرف حقوق کارمندان می شود. در عصر حاضر باید مطالعه کرد و دید کشورهایی که بازارهای هنری دنیا را به تسخیر خود درآورده اند تن به چنین بن بست های اداری داده اند؟ الگوهای جهانی از کوچک شدن نقش دولت در عرصه فرهنگ و هنر و حضور پررنگ نهادها، انجمن ها و اصناف هنری می گویند، آنها هستند که موازنه مورد نظر حاکمیت را برقرار می کنند و سالیان درازی ست این بار را از دوش دولت برداشته اند.
پنج-
هر چند گزاره هایی که اشاره شد در حد گمانه است اما این انتظار وجود دارد روند حرکتی وزارت فرهنگ به گونه ای باشد که مخاطب احساس کند تحولات روز دنیا را در نظر دارد... این شاید مهم ترین ماموریت مردی ست که بر وزارت فرهنگ تکیه خواهد زد.
-این یادداشت سه شنبه چهارم آبان در روزنامه شرق و هنرآنلاین منتشر شده است.
