صدای خش‌داری که بر بام موسیقی بریتانیا ایستاد

پل مک کارتنی بعد از مرگ او عنوان کرد: او بدون شک بهترین خواننده راک و سولی بود که تاکنون بریتانیا به خود دیده بود.

ایران آرت، فرزام کریمی: این روح خراشیده بریتانیایی آخرین جرعه‌های خود را به سلامتی زنده گان سر کشید، از هر چه که خالی می‌دید احساس انزجار داشت، مغزهای خالی، بطری‌های خالی، شب‌های خالی از روح، شهرهای بی روح، چه با سکنه و چه خالی از سکنه، سکنه بی روح و یا روحی بی‌سکنه که تنها خود را از این سو به آن سو می‌کشد

جو کاکر متولد 20 می 1944 در سبزترین شهر انگلستان یعنی شفیلد است، او کوچکترین فرزند خانواده‌ای از طبقه متوسط بود، پدرش کارمند دولت بود و آنگونه که خودش گفته نام مستعار جو را از یک بازی کودکانه انتخاب کرده است، او از همان ابتدای نوجوانی به شدت تحت تاثیر موسیقی ری چارلز و لویی دونگن (دون اگن) قرار داشت، جو کاکر برای اولین بار خوانندگی را در دوازده سالگی تجربه کرد، وقتی که برادرش ویکتور از او دعوت کرد تا به روی صحنه بیاید و به همخوانی با دیگران مشغول گردد، در سال 1960 اولین گروه خودرا به همراه سه دوستش به نام کاوالایرز تشکیل داد اما این گروه آنچنان دوام نیاورد و بعد از یک سال از هم پاشید، سپس کوکر مدرسه را ترک کرد و به عنوان  شاگرد در یک کمپانی صنایع گازی مشغول به کار شد و بصورت همزمان موسیقی را دنبال کرد اما بعد از مدتی تصمیم گرفت تا تنها به عنوان خواننده در کلوب های شبانه مشغول به کار شود.

در سال 1961 او فعالیت خود را با گروه جدیدش که در آن خواننده کانتری ادی آرنولد بود ادامه داد، این گروه به بازخوانی مجدد سانگ رایتهای ری چارلز و چاک بری می‌پرداختند اما علاقه جو به موسیقی بلوز بود، او علاقه مند به جان لی هوکر ،مودی واترز، لایتنین هاپکینز بود در سال 1964 کاکر اولین قرارداد خود را با کمپانی دکا امضا کرد و به دنبال آن اولین تک آهنگ خود را که بازخوانی کاری از بیتلز به نام  I'll Cry Instead با همراهی جیم سولیوان و جیمی پیج  بود را منتشر کرد ،علی رغم حمایتهای گسترده کمپانی دکا از جوانکی کارگر به نام جو کاکر اما قرارداد او در پایان همان سال به اتمام رسید، بعد از آن کاکر خود گروهی بلوز تشکیل داد و تصمیم گرفت تا با گروه خودش به روی صحنه برود ولی از آن گروه هم بیشتر از یک اجرا باقی نمانده است.

آشنایی او با کریس استاینتون جرقه‌ای برای ثبت نخستین موفقیتهایش بود، آنها با اقامت در لندن گروه Grease Band را تشکیل دادند گروهی که نوازنده کیبوردش تامی ایر بود و با تک آهنگ Marjorine" نخستین لرزه ها را به تن بازار موسیقی پاپیولار انداختند،سپس کاور دیگری از بیتلز به نام  With a little help from my friends توسط مثلت طلایی جو کاکر، جیمی پیج، بی جی ویلسون ابتدا در رده دهم سینگل های پرفروش قرار گرفت و بعد از سیزده هفته در تاریخ نهم نوامبر 1968 توانست رتبه اول جدول تک آهنگهای پرفروش را از آن خود کند، این نخستین موفقیتها سبب شد تا سریال موفقیتهای جوکاکربا فراز و نشیب های فراوان ادامه پیدا کند.


 

دهه هفتاد میلادی که دوره اوج موسیقی سایکدلیک راک و ظهور کلوب بیست و هفت محسوب می‌شد برای کاکر دوران خوشایندی نبود؛ اعتیاد به الکل و مصرف مواد مخدر تاثیر منفی بر فعالیت‌های او گذاشته بود

در اوایل دهه هشتاد میلادی جو کاکر با انتشار آلبوم Sheffield Steel بازگشت موفقیت‌آمیزش به صحنه را جشن گرفت، آلبومی که شماری از سانگ رایتهای قدیمی را، با اجرایی تازه و صدای بی‌نظیر و خش‌دار او دربرمی‌گرفت، از جمله آهنگ Seven days که یکی از ترانه‌های معروف باب دیلن به شمار میرود.استعداد عجیب و غریب او در اجرای تازه‌ی سانگ رایت‌های قدیمی بی مثال است، او با صدای بی‌نظیرش می‌تواند به ترانه‌های سبک‌های مختلف، از راک گرفته تا پاپ، بلوز و سول روحی تازه بدمد، به غیر از آن دوران مایوس کننده دهه هفتاد میلادی، از دهه هشتاد میلادی تا قبل از وداعش با جهان هستی سیر موفقیت‌های جو کاکر ادامه داشته است، سرخ ترین صدای شهر سبز با بیست و دو آلبوم موفق رکورد بی نظیری از خود برجای گذارد، خش بی نظیر صدایش ،کنترل صدا و همینطور حرکات بدنش)پرفورمنس) در طول اجرا از جمله مواردی بود که میتوانست هر مخاطبی را جذب خود کند، او حتی در بازخوانیهایش میتوانست بسیار باکیفیت تر از خواننده اصلی،کار را اجرا کند، به گونه ای که بسیاری از مخاطبان  کارها را با برند جو کاکر می‌شناسند تا خواننده اصلی کار!!!این نشان از تسلط و قدرت اجرای او دارد کما اینکه او بر روی سانگ رایتهایی هم که خودش مینویسد به همان اندازه قدرتمند عمل میکرد، اوج و فرودهای بی نظیرش میتوانست مخاطب را میخکوب کند، به تعبیر خودش من کارها را بازخوانی می‌کنم تا بتوانم به آنها چیزی بیفزایم.

صدای خش‌دار شفیلدی که با اراده قوی خود در دهه هفتاد هروئین را ترک کرده بود نه تنها در سبک راک و بلوز بلکه او را یک خواننده تمام عیار سول می‌دانستند که اجراها و آثار متعددی از خود به یادگار گذاشته است،کارنامه کاری او پر از افتخارات و جوایز متعددیست که در طول سالهای فعالیتش توانسته بود آنها را کسب کند، به تعبیر دیگر آنچنان روحی به ویرانه ها می دمید که یادآور دوران شکوه ویرانه‌ها باشد، او به واقع شکوه یک ویرانی بود،عالیجناب کاکر در 22 دسامبر 2014 بر اثر به ابتلا به سرطان ریه جهان را بدرود گفت تا جهان جای خالی خالق آواها و نواهای عصیانگر را بیش از بیش احساس کند، پل مک کارتنی بعد از مرگ او عنوان کرد: او بدون شک بهترین خواننده راک و سولی بود که تاکنون بریتانیا به خود دیده بود، در سال 2015 کتاب خاطرات جو کاکر به قلم لیندا ولف منتشر شد.