شعر امروز جهان با لاچلان ماکینون/ ویلیام کارلوس ویلیامز دکتر بود، واقعا!
شعری که امروز می‌خوانیم، شعری است از شاعر معاصر اسکاتلندی با عنوان "و ک و".
ایران آرت: لاچلان ماکینون (Lachlan Mackinnon) شاعر، منتقد و ژورنالیست ادبی اسکاتلندی در سال 1956 به دنیا آمده است. او در سومین شهر بزرگ اسکاتلند، ابردین، متولد شده است و در آکسفورد تحصیل کرده. از او تا به امروز قریب به 10 کتاب طی سال‌های 1983 تا 2011 منتشر شده است.
شعری که گاردین از او منتشر کرده است «و ک و» نام دارد که اشاره‌ای است به نام شاعر شاعر بزرگ آمریکایی. ویلیام کارلوس ویلیامز (1963-1883) از نام آورترین شاعران آمریکایی است که بیش از همه به خاطر ترفندهای آوانگاردش در شعر مدرن و ایماژیستی آمریکا شهره است.
و ک و
شقایق*
ویلیام کارلوس ویلیامز می‌گفت
که این «شقایق» گلِ اوست
تنهاست، همچون سنگی جدا افتاده
دیروز رویش پا گذاشتم
گل سرخ‌هایی پوشیده از علف
ساقه‌هاشان قوی، مثل ساق‌های کشاورزان
از گرمای تابستان که همه چیز را از پا درمی‌آورد
از انجماد خاطره
سیل آب‌های جوشان
و آگوست سیاه
جان سالم به درآورده.
و بعد، زمانی که همه چیز رو به راه است
پیشِ گل‌های شمالی جنگل‌ها نمی‌ماند.
ویلیامز دکتر بود، واقعا!
و می‌شنید زبان گل‌ها را
با نشانه‌هایی هرچند کوچک
با آن گوشی پزشکی‌اش.
شقایق، سنگ است
ریشه‌هایش زمانی خشک می‌شود، که ریشه سنگ‌ها می‌شکند
نام‌های لاتین، برای چیزهایی شمالی. اشباح امپراتوری.
ویلیامز زمان زیادی را برای بیمارانش صرف می‌کرد
مردها، زن‌ها، کودکان
کسانی که آویختند، از این سو به آن سو رفتند
و شقایق‌ها
که تنهایند، همچون کوه‌ها.
پانوشت:
*این لغت (saxifrage) اشاره به گلی دارد که در گیاه شناسی از آن با عنوان سفرس یاد می‌کنند؛ گیاهی از تیره خاراشکنیان. تصویر این گل نیز ذیلا به نمایش درآمده. تنگ دستانه واژه شقایق را جایگزین آن کرده ایم.
اگر می‌خواهید شعرهای روز جهان را که ایران‌آرت پیش از این برگردانده است بخوانید، روی تیترهای زیر کلیک کنید:
شعر جهان امروز با استنلی کونیتز/ و چشم‌هایی که بادیوانگی جلا یافتند
شعر امروز جهان با هیرومی ایتو/ بگو که آب، سرریز کند از شرق
شعر خوانی این بار با ماکسین کومین آمریکایی/ همگام با نبضِ قلب تو، می‌تپیم در آستانِ حرکت
شعری از یک شاعر روس / تمامی جهان‌ها تباه خواهد شد
شعری از اشن وانگ، شاعر معاصرآمریکایی/ آسمان شب با زخم‌های بیرونی: خشونت، لطافت و تصاویرِ بی زمان
شناور به سوی خط افق/ شعری از شاعر برنده جایزه پولیتزر
"بوداپست 1944" از هوارد آلتمن/ در تاریکی‌ای نوسان ناپذیر...
