پاسخ بی ادبانه رئیس فرهنگستان هنر به آیدین آغداشلو/ این ادبیات یک ادیب است؟!

حتما کم سابقه است رئیس یک مجموعه هنری به یک هنرمند بنویسد:" تو را سننه" ، باورش سخت است اما علی معلم نوشته:" آغداش تو را سننه!؟"

ایران آرت: پاسخ غریب و بی ادبانه علم معلم دامغانی، رئیس فرهنگستان هنر، به توضیحات آیدین آغداشلو در خصوص فروش کار به موزه بانک پاسارگاد، و شهادتش مبنی بر حضور این موزه در موسسه صبا، بازتابی وسیع در جامعه هنری داشت.

این روزها هنرمندان و گالری داران، به صورت خود اظهاری اعلام می‌کنند چه آثاری به موزه بانک پاسارگاد فروخته‌اند تا پاسخ رئیس فرهنگستان هنر را بدهند که 500 تابلوی نخستین موزه خصوصی ایران بعد از انقلاب که از سال 1387 به صورت اجاره گالری در موسسه صبا به تماشاست را حبس کرده است.

علی معلم دامغانی 11 مردادی که گذشت، بعد از آنکه هشت سال ماهانه اجرا گالری از شرکت پارس آریان ( بانک پاسارگاد) گرفت، ناگهان ادعا کرد این آثار مجهول الهویه است، و این کارها از طریق تطمیع هنرمندان و به جهت حضور آن در موسسه صبا خریداری شده است.

آیدین آغداشلو هم مانند بسیاری از هنرمندان توضیح داد آثارش در موزه بانک پاسارگاد را به صورت قانونی فروخته و پولش را هم زمان گرفته و حتی در افتتاحیه این موزه در موسسه صبا سخنرانی کرده است.

اکنون علی معلم دامغانی که از حمایت هنرمندان از این موزه برآشفته، ادب و نزاکت را کنار گذاشته و در متنی که برای خبرگزاری ایسنا فرستاده است، نوشته:

در رابطه با آقای آغداشلو و فروش آثارش؟

مردم و مسئولان و تابلو فروش ممیز آقای آغداشلو بدانند که :

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم...

اینکه تابلو فروخته‌اید و پول گرفته‌اید به فرهنگستان و حقیر چه ارتباطی دارد. اینکه فرهنگستان راجع به پانصد تابلو مجهول الهویه و مجهول المالک قصه را با دولت و مجلس و قوه قضاییه و مردم در میان نهاده است به شما چه مربوط.

آغداش تو را سننه!؟

اینکه خود را در ردیف نامی و دیگران شریک غمین طفرشی معرفی می کنید

بماند تا روشن شدن معما... می گویند که هر چه بگندد نمکش می زنند...

علی معلم دامغانی رئیس فرهنگستان هنر

آغداشلو چه گفته بود؟

آیدین آغداشلو که به تازگی به تهران بازگشته است در واکنش به ادعاهای رسانه‌ای شده گفت: " در سال 1387 بنابر سفارشی که از طرف بانک پاسارگاد دریافت کردم، چند قرارداد با این بانک امضاء کردم و سپس آثارم را تکمیل کرده و تحویل بانک دادم و پول خودم را هم از طرف قرارداد دریافت کردم. ضمناً اسناد خرید و فروش آثار تماماً با حضور من و آقای امین تفرشی به نمایندگی از طرف بانک پاسارگارد امضاء و تحویل داده شد."

او در پاسخ به این ادعا که هنرمندان فریب خورده‌اند و به جهت اسکان آثار در موسسه صبا موافقت کردند به بانک پاسارگاد اثر ارائه دهند، گفت:" بنده مطلقاً قراردادی با مؤسسه صبا امضاء نکردم و این قرارداد را مستقیماً با خود بانک پاسارگاد و شخص آقای امین تفرشی به امضاء رساندم. آثار را هم به خود بانک پاسارگاد تحویل دادم و مبلغ آثار نیز از جانب بانک پاسارگاد به حساب من واریز شد. حتی خاطرم هست بانک پاسارگاد یک حساب جداگانه برایم افتتاح کرد و مبلغ مد نظر را به آن حساب واریز کرد و از آن روز من صاحب یک شماره حساب در این بانک شدم."

این نقاش و مورخ تاریخ هنر، در پاسخ به این پرسش که آیا شما هیچوقت از مجموعه بانک پاسارگاد در مؤسسه صبا دیدن کردید؟ گفته :" بله. چند سال قبل به همراه برخی دیگر از اهالی فرهنگ و هنر به افتتاحیه موزه بانک پاسارگاد دعوت شدم و به شخصه در آن‌جا یک سخنرانی هم انجام دادم. در متن سخنرانی ذکر کردم که بانک پاسارگاد با افتتاح این موزه، یک عمل درست و به جای فرهنگی انجام داده است. این سخنرانی در ساختمان صبا و در محل موزه بانک پاسارگاد انجام شد."

ادبیات سخیف رئیس فرهنگستان هنر

چرا رئیس فرهنگستان هنر باید چنین ادبیات زشتی را قلمی کند. مخاطب نامه استاد  بنام هنر و نقاشی، چهره تکریم شده آیدین آغداشلو ست که بسیاری از مردم ایران، استاد نقاش را با نام او می شناسند. حتی اگر مخاطب هنرمندی بی نام و نشان هم بود به حتم شخصیت حقوقی به هیچ وجه اجازه ندارد این گونه سخن راند. بدتر آنکه این کلمات علی معلم دامغانی از زبان او خارج نشده تا به اشتباه لفظی قلمداد شود، او آنها را بر سر برگ فرهنگستان هنر، تایپ شده، امضا شده به رسانه های رسمی می‌فرستد.

تناقض گویی تازه رئیس فرهنگستان هنر

بد اخلاقی رئیس فرهنگستان هنر تنها به این بی نزاکتی خلاصه نمی‌شود، علی معلم دامغانی که در روزهای نخست حبس موزه بانک پاسارگاد در گفت‌وگو با رسانه ها بارها و بارها درباره اصالت این 500 تابلو تشکیک کرده بود  و حتی آنها را تقلبی خواند، 18 مرداد در یکی از ده‌ها جوابیه ای که به رسانه ها می فرستد و تصویرش را در سایت فرهنگستان هنر می گذارد نوشته است:" مردم و مسئولان بدانند که حقیر به عنوان کسی در موضع اهل فرهنگ، موزه پاسارگاد یا پارس آریان نمی‌شناسم که در مورد آثار آن‌ها از جهت خوب و بد و زشت و زیبا خصوصاً اصلی بودن یا جعلی بودنشان اظهار نظری کرده باشم..."

این نمونه دیگر از بی اخلاقی ست که متاسفانه در نهادی که باید مظهر اخلاق باشد رخ می دهد. آقای معلم به جهت شاعر بودن می داند ادعای جعلی دادن به اثر هنری چه عواقبی می تواند برای هنرمند و صاحب اثر به بار آورد و درباره آثار تجسمی با توجه به ارزش افزوده شان این خسارت مضاعف است، اکنون با توجه به موقعیت حقوقی او این تهمت گران تمام می شود.

پرسش عجیب معلم

این روزها محمد علی دامغانی ،پرسشی عجیب را در جوابیه های رنگ و وارنگش می پرسد:" هنرمندان از پاسارگاد پول گرفته‌اند و اثر فروخته‌اند به من چه ربطی دارد؟!"  جالب است که او طرح کرده آثار موزه پارس آریان  بانک پاسارگاد مجهول الهویه است و آقای امین تفرشی بدون سند و مدرک مدعی این آثار گران قیمت است، اکنون هنرمندان و گالری داران یک به یک اطلاع می دهند که به همین شخص آثار را فروخته‌اند و جناب معلم به جای عذرخواهی پرسشی را طرح می‌کند که بیشتر به مزاح می‌ماند.

واقعا بیچاره فرهنگستان هنر!

بیچاره فرهنگستان هنر ! کنایه ای بود که خود آقای معلم در یکی از جوابیه هایش پذیرفته است، با ادبیات تنزل یافته ایشان، جا دارد  بارها و بارها تکرار کرد " بیچاره فرهنگستان هنر".

مدیران موزه بانک پاسارگاد می گویند به مراجع قضایی شکایت برده اند و به زودی این موزه به حبس کشیده آزاد می شود و آن روز باید دید با چه ادبیاتی باید برای فرهنگستان هنر سوگواری کرد.